Wie zijn de meest fluffy bewoners van onze natuur?
Hoera, vandaag vieren we internationale teddyberendag! En omdat onze redactie er niet voor terugdeinst om van tijd tot tijd een vergezochte link te leggen met een (niet altijd even brandend) actueel thema, gaan we in dit artikel op zoek naar natuurbewoners met fluweelzachte pelzen, aaibare looks en weelderige haren. En die vonden we écht niet alleen onder de zoogdieren!
Pruikzwam
Het bewijs dat dat waar is, komt al meteen van onze eerste kandidaat vol fluffiness. Het lichaam van deze opvallende schimmel is bedekt met lange, sluike ‘haren’ van 2 tot 5 cm lang waar menig man van middelbare leeftijd jaloers op zou zijn. Engelstaligen bedichten deze zwam trouwens met een nog veel poëtischer naam: lion’s mane. De kans dat je het opzichtige kapsel van deze zeldzame schimmel opmerkt, is vrij klein, maar je vergroot je kansen door hoge stammen van oude beuken af te speuren.
Lentevuurspin
Eén van de hoofdrolspelers in Onze Natuur - De Film lijkt zijn looks wel gestolen te hebben van een filmster uit de sixties. Met zijn zwart-op-rode polkadotjes springt het mannetje van de lentevuurspin – exclusieve inwoner van het Limburgse Lommel – meteen in het oog. Het vachtje op zijn achterlijf is dan ook nog eens fluwelig van aard, wat hem misschien wel tot de meest aaibare spin ter wereld bombardeert. Al roepen we iedereen op om deze beroemdheid toch maar liever met rust te laten: ook spinnen hebben recht op privacy!
Vos
De tijd dat in de garderobe van elke welstellende vrouw een jas van vossenbont hing, ligt gelukkig ver achter ons. Want zeg nu zelf: het is toch honderd keer spectaculairder om zo’n bontjas te zien in de biotoop waar hij thuishoort – om het tengere lichaam van een wilde vos? Over die mysterieuze vossenvacht kunnen we trouwens nog uren doorbomen, maar daarvoor verwijzen we je graag door naar dit artikel.
Chinese wolhandkrab
We hadden haar liever niet in dit lijstje gezien, maar we kunnen er niet omheen: deze exotische krab heeft jammer genoeg ook in onze natuur haar stekje gevonden. Ze kwam hier terecht via het ballastwater van Aziatische schepen en wanneer ze zich op zee voortgeplant heeft, zoeken haar nakomelingen massaal rivieren met zoet water op. En ze zijn met zoveel, dat het waarschijnlijk nooit zal lukken om de Chinese wolhandkrab volledig uit ons land te verdrijven. Waarom ze een plek krijgt in dit lijstje? Omdat haar scharen uitgedost zijn met een paar dikke, wolle wanten.
Lisdodde
Wanneer bloemen uitgebloeid zijn, verschijnen er bij veel soorten pluizige zaden die zich makkelijk laten meevoeren door wind of water. De pluimen van de (grote of kleine) lisdodde zien er misschien wel het zachtst van allemaal uit. In het najaar laten ze een heleboel dik, fluffy zaadpluis vrij uit de vrouwelijke bloemen die er voorheen uitzagen als grote, donkerbruine sigaren. Daar blijven ze hangen tot in het vroege voorjaar – of tot wanneer een stevige rukwind hen naar andere oorden vervoert.
