Kattenstaart voorkomt zelfbestuiving in stijl
Grote kattenstaart (Luthrym salicaria) is een waterminnende plant met opvallende paarse bloemen. Je ziet de soort tussen juni en oktober uitbundig floreren op de oevers van stil of traagstromend water, moerassen en natte graslanden. Haar weelderige bloemenpracht is niet de enige bijzonderheid. Om zelfbestuiving te voorkomen, tovert deze plant een evolutionair trucje uit haar hoed.
Dat trucje wordt ook wel tristylie genoemd wordt. Het komt erop neer dat er grote kattenstaarten met lange, middellange en korte stijlen voorkomen. De planten met langstijlige bloemen hebben kortere meeldraden. Kortstijlige bloemen zijn voorzien van langere meeldraden en de exemplaren met middellange stijlen vertonen zowel kortere als langere draden.
Door bewust te variëren in lengtes voorkomt de grote kattenstaart dus zelfbevruchting. En dat is belangrijk want kruisbestuiving zorgt voor de beste zaadvorming. Gelukkig krijgen ze daarvoor ook een helpende hand (of poot of vleugel) van insecten. O.a. wilde bijen, (zweef)vliegen en kevers bezoeken de paarse bloemen van de grote kattenstaart en brengen pollen van de ene bloem naar de andere.
