Het dagboek van Pim: padden maken de grote oversteek
Het hoeft niet altijd de ongerepte natuur te zijn, waar cameraman Pim zijn beelden schiet. Soms spelen de wildste taferelen zich af onder onze eigen neus.
Deze week
Padden riskeren leven voor hun nageslacht
Ik neem je vandaag mee naar het zuiden van Brussel, waar ik een bijzondere interactie tussen mens en natuur in beeld wil brengen. Elk jaar rond deze tijd verschijnen er plots overal te lande padden op onze wegen. Ze verhuizen tijdelijk van hun vaste stek, het bos, naar een vijver om zich voort te planten. Dat doen ze doelgericht en onverstoorbaar: alle neuzen in dezelfde richting, ook als er toevallig een weg met zwaar verkeer hun pad kruist.
Corona: vloek of zegen voor de paddentrek?
En dat is dus ook het geval hier in de stadsrand, waar ik heb afgesproken met een team vrijwilligers dat de amfibieën helpt oversteken. Ze leveren waardevol werk dat dit jaar nét iets anders verloopt door de heersende gezondheidscrisis. Zo letten ze extra goed op om geen padden met de blote handen aan te raken, want restanten van alcoholgel kunnen de huid van amfibieën beschadigen.
Bovendien houden padden geen rekening met de avondklok, terwijl de Brusselse paddenoverzetters voor 22u weer binnen moeten zijn. Gelukkig is de piek dan voorbij, want padden vertrekken al bij schemering. Hun activiteit vermindert wanneer de temperatuur daalt, dus wanneer de vrijwilligers naar huis vertrekken lassen ze een natuurlijke pauze in. Padden die midden in de nacht toch nog hun kans wagen, worden minder verstoord net omdát die avondklok mensen binnenhoudt. En wanneer de ochtendspits op gang komt, vatten ook de vrijwilligers weer post.
Op het juiste moment op de juiste plek
Mario Ninane van Natagora en Richard Hardwick zijn de trekkers van dit project. Ze weten als geen ander hoe de padden zich gedragen en zijn daarom onmisbaar voor ons. De ene dag film ik in het Nationaal Park de Hoge Kempen, de volgende dag rijd ik naar de kust, dan word ik weer verwacht bij de slechtvalken in Brussel ... Ik kan dus onmogelijk zelf in de gaten houden wanneer de paddentrek zijn hoogtepunt bereikt. Het weer is daarbij de bepalende factor: warme nachten en een hoge luchtvochtigheid kondigen een goede paddendag aan. Deze week zaten alle parameters goed en kreeg ik dus het verlossende telefoontje van ‘team PAD’.
Het verhaal van de paddenprins
Het scenario dat we vandaag willen filmen, is dat van een verliefd koppeltje. Mannelijke padden klampen zich tijdens de trek vaak al vast aan een vrouwtje, dat ongeveer dubbel zo groot is. Maar onderweg zijn er kapers op de kust: vrijgezelle padden willen ook hun kans wagen en proberen met man en macht het paar uit elkaar te trekken. Maar de paddenprins houdt moedig stand, hij duwt de belagers met de achterpoten van zich af. En dan is er nog de dreiging van het verkeer. Slaagt het jonge koppel erin heelhuids de overkant te bereiken? Bereiken ze hun eindbestemming en kunnen ze daar hun eitjes afzetten?
De natuur in beeld brengen zonder ze te verstoren
Opdat bovenstaand verhaal onder je vel zou kruipen, moeten we het vanuit een heel laag standpunt filmen. Ik hang daarvoor mijn camera ondersteboven aan het statief, mijn lens schuurt haast over het asfalt. Buiten de aanwezige straatlantaarns, kunnen we haast geen licht toevoegen, want de scène speelt zich in het donker af. Ik merk dat de padden onze aanwezigheid wel opmerken, maar we doen er alles aan om hun jaarlijkse hoogmis niet te verstoren. En natuurlijk moeten ook de vrijwilligers ongestoord hun werk kunnen doen. Met de hand op het hart kan je beloven: geen enkel dier kwam onder de wielen terecht tijdens het filmen van deze topscène!
