Superpower sunday: Het zesde zintuig van hommels
Hommels lijken soms wat verstrooid rond te zoemen in je tuin, op zoek naar nectar. Niets is minder waar, want ze weten precies welke bloemen potentiële voedselbronnen zijn omdat ze aanvoelen waar er al voorgangers zijn gepasseerd. Want dan hangt er 'elektriciteit' in de lucht!
Hommels (en andere bestuivers) hebben sterk ontwikkelde zintuigen. Ze zijn bijvoorbeeld hypergevoelig voor kleuren, geuren en zelfs luchtvochtigheid. Bij de zoektocht naar nectar beroepen ze zich op nog een ander exotisch zintuig: ze kunnen de elektrische lading van bloemen 'voelen'. Dat werkt als volgt: hommels krijgen zelf een elektrische lading door de snelle bewegingen van hun vleugels. Wanneer een hommel dan op een bloem landt, zorgt die lading ervoor dat pollen aan haar pootjes blijven kleven, waardoor de lading van de bloem zelf lichtjes wijzigt. Magnetische kristallen, verstopt in het hommellichaam, vangen vervolgens de wijziging in de omringende elektromagnetische velden op. Een bloeiende spriet lavendel, net achtergelaten door een voorganger, wordt door andere hommels overgeslagen omdat ze weten dat er geen zoetigheid meer te rapen valt.
Waarom vertrouwen ze niet op hun andere zintuigen? Dat is gemakkelijk te verklaren! Het is immers een vaststaand feit dat een felle kleur of een fijne geur geen indicatoren zijn voor de aanwezigheid van nectar. De elektrische lading is dat wel, gelukkig maar! Zo kunnen de hommels snel en efficiënt te werk gaan zonder ook maar enige tijd of kostbare energie te verspillen bij een leeggezogen bloem.
