Orme champêtre
Gladde iep of ruwe iep?
Veel vaker dan de fladderiep, die pas recent in onze landschappen verscheen, krijgen de gladde iep (Ulmus minor) en de ruwe iep (Ulmus glabra) te maken met een hardnekkige aandoening: de iepenziekte.
In Europa zijn sinds jaar en dag olmen of iepen te vinden in de natuur en de meest voorkomende soorten zijn de gladde iep of veldiep (Ulmus minor) en de ruwe iep of bergiep (Ulmus glabra). De gladde iep kan - in theorie - 500 jaar oud worden en inspireerde heel wat Europese volkeren op verschillende vlakken. De Kelten geloofden dat de iep symbool staat voor vrijgevigheid, terwijl de Grieken dachten dat zijn gevleugelde zaden de doden vergezelden tijdens hun reis naar het hiernamaals. Ook in de daaropvolgende eeuwen verloor de boom zijn symbolische waarde niet, want geregeld sprak men in het zuiden van Frankrijk recht onder zijn weelderige takken. Hij werd ook gelauwerd omwille van zijn geneeskrachtige eigenschappen. O.a. acné, reuma, artrose en jicht zou je kunnen behandelen met extracten van de boom. De twee olmen zijn tevens waardplant voor de iepenpage, een onopvallende vlinder die je regelmatig in de buurt van zijn toppen aantreft. Deze boomsoort groeit zowel op kalkrijke gronden als in vochtiger streken, bijvoorbeeld in riviervalleien. Bovendien is hij winterhard tot temperaturen van -35°C.
De gladde iep herkennen
- Hoogte: tot 30 meter
-
Blad: ovaal, asymmetrisch en dubbel getand. Aan de bovenzijde kaal, onderaan licht behaard. 7 tot 9 cm lang en eindigend in een punt.
-
Bloemen: tweehuizige boom die rond maart-april in rode trossen bloeit
-
Vruchten: gevleugelde nootjes met een rode toets in het midden
- Schors: donkerbruin en kurkachtig
Helaas worden oude iepen steeds zeldzamer in de natuur, omdat hun aantallen sterk zijn gedaald ten gevolge van de gevreesde iepenziekte. Die wordt veroorzaakt door een schimmel die meestal via schorskevers wordt doorgegeven, al is het ook mogelijk dat geïnfecteerde iepen elkaar via de wortels besmetten. Omdat de ziekte in 1919 voor het eerst in Nederland ontdekt werd, wordt ze in het buitenland nog steeds ‘Dutch olm disease’ genoemd. Hoe hoger en hoe ouder de boom, hoe groter zijn kans om aangevallen te worden. Helaas kunnen aangetaste bomen onmogelijk gered worden, toch zijn iepen veerkrachtiger dan je denkt. Veel oude iepen werden gekapt en gekloond, waarna ze tot een bepaalde grootte werden teruggesnoeid. Als resultaat zie je de iep nog steeds vaak in het landschap opduiken.
De ruwe iep herkennen
-
Hoogte: tot 40 meter
-
Blad: minder asymmetrisch dan dat van de gladde iep, kan aan het uiteinde drie punten hebben. Erg ruw blad van 7 tot 15 cm lang.
-
Bloemen: roodpaarse trossen die verschijnen van maart tot mei
-
Vrucht: groenachtig nootje met vleugels
- Schors: glad met kleine, grijze schubben
Creëer je eigen bos met subsidies van de Vlaamse overheid
Heb jij een stuk grond en jeuken je vingers om het om te vormen tot een soortenrijk bos? Check op www.bosteller.be hoe je dat aanpakt, welke bomen geschikt zijn voor jouw stuk grond en hoe je subsidies kan aanvragen voor jouw eigen stukje topnatuur.
Naar de bosteller
